Tortuguero

We komen aan bij Truus en alweer geurt het hele huis naar lekker eten. De broodjes met ei als ontbijt waren ook super lekker. Echt bedankt voor de leuke ontvangst en de goede zorgen. We worden afgezet aan de bushalte richting Puerto Limón. We komen aan en meteen valt ons de jamaicaanse rasta cultuur ons op. Het is er ongelooflijk druk en overal hoor je mannen roepen om hun goed te kunnen verkopen. Op elke hoek van de straat staat politie en dronken mannen liggen op straat hun roes uit te slapen. Wij nemen de bus naar Moin waar we dan met een bootje naar Tortuguero varen. Langsheen de Caribische kust werd een kanaal gegraven tussen de bossen waardoor er een enorme rijkdom aan dieren en planten te vinden is. Met een bootje van 6 varen we 90 km lang het kanaal af en zien onderweg krokodillen, kaaimannen, spidermonkeys, brulapen, luiaards, aalscholvers, reigers, dinosaurushagedissen, sternen, schildpadden, …  

We komen aan in Tortuguero waar de kleurrijke huisjes op palen staan en waar de wegen smalle zandweggetjes zijn. Gezellig.. Normaal gezien kan je hier heel wat schildpadden zien die hun nesten bouwen op de stranden. Maar helaas, het is niet de goede periode.

We nemen een kijkje in het schooltje waar de kindjes allemaal een uniform dragen. En s’avonds zie je ze allemaal samen voetballen op het enige pleintje dat er is. Niets doen is hier een gewoonte maar voor ons is het een hele opdracht. Toch kunnen we al beter enkele uren op een bankje zitten aan de haven en genieten van de prachtige natuur waarin we zijn beland.

Langs de ene kant van het dorpje heb je het kanaal en aan de andere kant de Oceaan die heel wild is. Een oma’tje vraagt onze hulp om even met haar voeten in de zee te gaan en verdwaalt in Klaas zijn ogen. Ze bedankte ons met: ‘You make my day’. Tis graag gedaan oma’tje. Het zand is hier overdag zo heet dat je er bijna niet op kan lopen. Dit zorgt natuurlijk altijd voor grappig beelden. We ontmoeten nog enkele getuigen van Jehova die ons het goede nieuws brengen. Morgen varen we terug naar Moin en hopen tegen de avond in Cahuita te geraken.

La Fortuna

Het was een heuse tocht om in San Jose te geraken zodat we onze Truus toch eens kunnen bezoeken. Pas laat op de avond komen we aan en we worden verwelkomt zoals koningen. Verse lakens opleggen, kleren in de wasmachine, lekkere Ceviche eten en zo dood als ne pier in slaap vallen. We krijgen een kleine plaatselijke rondleiding in San Jose en laten onze spullen achter bij Truus. Gepakt met een kleine rugzak vertrekken we voor enkele dagen naar La Fortuna, een pittoresk dorpje gelegen aan de voet van een prachtige vulkaan Arenal.

De vulkaan ligt vaak in een sluier wolken zodat je ze niet kan zien. We komen aan in La Fortuna en zien meteen de zon ondergaan achter de vulkaan. We kruipen vroeg in ons bed want we zullen wat fitheid nodig hebben voor de volgende dag. In de voormiddag gaan we met de paarden de bergen in richting een waterval van 70m hoog. De paarden waren in form en brachten ons over rivieren en stijle hellingen veilig aan de waterval. Een frisse duik en dan konden we terug met een natte broek het paard op. Schuren dus en een pijnlijke kont nadien. 

In de namiddag gaan we de vulkaan beklimmen. Een flinke hiking tocht over lavastenen naar het hoogst begaanbare punt van de Arenal. Het zag er goed uit, maar eens we boven waren was de top verdwenen onder een toch wel zwarte wolk. Nog geen minuut later krijgen we het regenwoud op ons dak. Bakken lauw water vallen uit de lucht. Kletsnat en al schuivend gaan we terug naar beneden. Al geluk konden we slingeren aan de lianen voor enige houvast. Nadien konden we nog even relaxen en de spieren losmaken in de natuurlijke warmwaterbronnen van de Arenal. Het hete bronwater van de vulkaan gaf ons een jacuzzi onder de blote sterrenhemel.

De laatste dag in La Fortuna gaan we naar Rio Celeste. Deze blauwe rivier ligt midden in het regenwoud en dankt zijn kleur aan een chemische reactie. Hierbij komt zwavel van vulkanische activiteit terecht in het rivierwater. Het mengt zich met calciumcarbonaat en geeft een magisch lichte blauwe kleur. We zagen zelfs de scheidingslijn van helder rivierwater naar het blauwe water. Het was een serieuze trektocht maar zeker de moeite waard. We konden onderweg zelfs even uitrusten in een heet natuurlijk gevormd bad. We zagen ook vulkanische gassen in de rivier naar boven komen. Mooie bubbelbaden maar niet gezond om in te zwemmen. Het stinkt ook enorm naar zwavel. Tot slot zien we opnieuw een prachtige waterval en keren voldaan terug. We gaan nog even langs het plaatselijk kerkje naar de pastoor zijn preek luisteren en sluiten de dag af. Morgen keren we terug richting Truus.

Punta Banco

Man man, was dat een vermoeiende weg om in Punta Banco te geraken. Dan denk je dat je er bijna bent, maar dan doet die ouderwetse half uiteenvallende schoolbus er nog 2 uur over. Af en toe een bruggetje (twee rijbalken over een rivier) waar de bus in tempo overrijd en zelfs een bruggetje waar we uit de bus moesten zodat deze niet te zwaar zou zijn. Met een half gebroken nek komen we dan toch aan bij de Rancho Burica, waar we een weekje zullen blijven. Aan het rotsenstrand en midden in de jungle liggen enkele hutjes waar we zullen verblijven. Tussen het rif zwemmen helderblauwe visjes die we elke dag bij laag water kunnen bewonderen. In onze tuin vliegen dan ook de mooiste vlinders rond die we ooit zagen, blauw, rood, fluo geel en groen.

We besluiten al vlug om een muskietennet te hangen, niet voor de muggen, maar voor de vleermuizen, krabben en gekko’s die toch te kort in onze buurt komen. De zonsondergangen zijn hier fantastisch mooi. Je kan zelfs helemaal de berg op om daar lekker te genieten in een zeteltje van de mooie natuur en de slingerende apen en papegaaien. Ook zijn er mooie watervallen in onze achtertuin waar je je zalig kan onder douchen. We leren een hoopje Nederlanders kennen en lachen er op los.

Met Melchior en Seb besluiten we een vistochtje te maken. We gaan mee op zee met een plaatselijk visserbootje en krijgen elk een vislijn. Na nog geen minuut vangt Nele al een Makreel van 3 kg. Sleuren en zweten, maar het beestje moest het uiteindelijk begeven. Natuurlijk moesten de boys beter doen, maar helaas, we gingen naar huis met een bak vol tonijnen, rode snappers en mijn twee grootste makrelen. Onderweg zagen we dolfijnen meters hoog de lucht in springen en kwamen de grappige kopjes van de schildpadden af en toe boven water. Schoon schoon. Het was een hele dag overleven. We zonderen ons even af en proberen dan eindelijk een kokosnoot te openen.. wat een zicht, maar het is ons gelukt, en geloof het maar, het smaakt tien keer zo goed. We gaan hout sprokkelen en steken de bbq aan. We konden van onze vangst met zen 15^e ons eens goed vol steken. En nog een avondsessie’tje samen surfen met alweer een prachtige zonsondergang, en dat op Valentijn.. wie doet beter?

Gevangen Makreel 3 kg

Gemarineerde Makreel op de BBQ

Ready to eat ...

Er was een aardige swell voorspelt, en deze kwam ook door. Meters hoge en cleane linkse golven rolden elke ochtend en avond binnen. Het is er zo afgelegen dat je zelfs in het water maar met 5 ligt. Genoeg om weer een hoop bij te leren en eens samen te surfen met Nederlanders.

Jacó - Quepos - Dominical (surfpics onderaan)

Aangekomen in Jacó en opnieuw zoeken naar een goedkope slaapplaats. Het is er vrij druk en niet zo mooi en rustig zoals we hadden gedacht. Bij wat afbieden kunnen we uiteindelijk een kamer vinden met een zalig zwembad! We gaan erop vooruit.. We nemen nog snel een kijkje in het dorpje maar zien al snel dat het er heel toeristisch is. Vroeg op de ochtend staat Klaas al te springen voor een surfsessie. Teleurstellend komt hij uit het water, we hadden beter verwacht. Dan maar chillen in het zwembad.. dat frisser was dan het zeewater! Eindelijk verfrissing.. We besluiten om dan snel door te gaan naar Quepos en onze reis verder te zetten.

We staan al vlug in Quepos met de vroege bus en nemen een toeristisch busje dat ons brengt naar Park National Manuel Antonio. We eten vlug een hapje op het strand onder de schaduw van een palmboom. De zon is alweer van de partij. 

Geen gids voor ons, Nele als bioloog en Klaas als padvinder gaan beestjes spotten. Nog maar net de ingang gepasseerd verschiet Klaas zich kapot en springt bijna in mijn nek. We draaiden ons om en zagen een troep brulapen. Een goed begin maar we zijn nog niet tevreden. Later zien we hoog in de bomen luiaards hangen.. prachtig, al lagen ze drie uur later nog steeds op diezelfde positie en plaats. Ze hebben hun naam niet gestolen. Kapucijnaapjes zijn er natuurlijk ook weer in overvloed en de wasberen gaan met zakken chips aan de haal.

We nemen even een rustpauze op het witste strand ooit met het helderste warmste en blauwste water dat we ooit zagen. Pura vida zoals ze hier zeggen. Op weg naar een prachtige view zien we nog eekhoornaapjes… 

Dat hebben we weeral goed gedaan! Aan de salida gekomen ontmoeten we nog ons eerste Belgisch koppel. Leuk om nog eens nederlands te praten! Voldaan keren we terug naar ons hostel waar de gekko’s ons wakker houden. Beesten in overvloed!

Hopend op betere surf komen we aan in Dominical, een rustig dorpje met opnieuw stuivende zandwegen en een chille sfeer. We voelen ons hier meteen thuis en blijven hier twee dagen.  Nog een surfsessie, en het ziet er al veel beter uit. Nog vlug een douche en rarara .. onze eerste warme douche! ZALIG.. Het is hier zo gezellig dat we eens ‘s avonds op stap gaan. Een live optreden gevolgd door een vuurshow van een hoop aangestrande cigeuners geeft ons veel plezier. Het land van de rastas en de tatoes is nu wel duidelijk. In alle kleuren en geuren.. Zo wit als het strand in Quepos, zo zwart is het zand in Dominical. We steken ons vol met fruit als ochtendeten en zien al snel de grote setjes binnenrollen vanuit de keuken. Klaas duikt meteen het water in en neemt de ene barrel na de andere. In één sessie meer barrelen dan in heel zijn leven.. ja het was een goeike al was het water maar bruin en zanderig. Leuk voor wat mooie pics te nemen. We luieren nadien nog wat aan de monding van de rivier met enkele alligators en voelen ons vooral op ons gemak.. J Een avondsessie sluit de dag af en zeggen hiermee adios Dominical. Bienvenidos a Punta Banco, het beloofd een lange rit te worden.

Enkele Surfpics van de voorbije weken:

Santa Teresa

Santa Teresa

Jacó

Dominical